Amelia • Son Perde

Pamuk Hava Yolları’nın pek havalı yolcuları,

Pırıl pırıl bir güne uyanmanın saadeti içinde, hepimiz hostes topuzlarımızı yapıp rujlarımızı sürdük. Amelia’yla yapacağımız üçüncü uçuş için hazırız. Bugünkü uçuşumuzda ara ara orta şiddetli türbülans beklemekteyiz, bu yüzden lütfen kemer ikaz ışıkları yandığı sürece yerlerinizde kalıp kemerlerinizi bağlı tutmaya özen gösteriniz. Şimdi hazırsanız, buyrun başlayalım.

Amelia transatlantik rekorundan sonra, solo uçuşlar yapmaya devam etti. 1935 senesinde Hawai’den Kaliforniya’ya uçarak sadece Atlantik’i değil, aynı zamanda Pasifik Okyanusu’nu da yekpare geçen ilk kişi oldu. Yine aynı yıl, Los Angeles’dan Mexico City’ye uçtu. Tüm bu uçuşlar, Amelia’ya tarifsiz tatminler yaşatıyor, sanki giderek sırtından kanatlar çıkıyordu. Geri kalan her şey, uçuşların gölgesinde kalıyordu. Bu dönemde Purdue Üniversitesi’nde havacılık alanında teknik danışmanlık yaparak özellikle kadınları çalışma hayatına teşvik etmeye başladı.  

Takvim yaprakları 1937 yılını gösterdiğinde, çelik kanatlı meleğimiz dünya turu için son hazırlıklarını yapıyordu. Bu, bugüne kadar yapacağı en büyük meydan okuma, en heyecan verici uçuş ve de unutulmaz bir deneyim olacaktı şüphesiz. Haziran başında Amelia, bu defa yardımcı pilotu Frederick Noonan ile birlikte göklere yükseldi ancak 2 Temmuz günü, bu tarihi uçuşun yaklaşık üçte ikisini tamamladıkları sırada, Pasifik açıklarındaki Howland Adası civarında gözden kayboldular. 

Amerikan Hava, Deniz ve Kara Kuvvetleri tarafından seferber edilen ekiplerin tüm arama çalışmalarına rağmen ne Amelia ne Noonan ne de uçağın en ufak bir izine rastlandı. Bu durum, uçağın okyanusta kaybolduğu fikrini güçlendirmekle beraber, akabinde pekçok spekülasyon çıkmasına sebep oldu. Sözkonusu teoriler arasında uçağın yakıtının bittiği ve bu yüzden okyanusa acil iniş yapmak zorunda kaldığı, bir başka adaya çarparak sert bir iniş yaptığı ve Amerika-Japonya arasındaki savaş öncesi gerilimden mütevellit, casusluk şüphesiyle Japonlar tarafından esir alındıkları iddiaları vardı.

Geriye bıraktığı gizemle, Amelia’nın son uçuşu sonsuzluğa uçuş oldu. George, bu büyük acıya karşın eldeki notlara bu hazin sonu da ekleyerek uçuşu kitaplaştırmayı ihmal etmedi. Son Uçuş (Last Flight) yarıda kalmış büyük bir maceranın kitabı oldu. 1939’da ise, yitirdiği karısına övgü niteliğinde Yükselen Kanatlar (Soaring Wings) adında bir biyografi kitabı yayımladı.

Amelia, başından sonuna bir fenomen olarak yaşadı ve öyle de öldü. Ardından gelen kadınlara, kuşaklara büyüleyici bir öykü bırakarak uçup gitti. Pamuk Hava Yolları olarak kendisini büyük bir saygıyla anar, ruhuna beyaz manolyalar yollarız. Bir başka uçuşta kavuşana dek, mavi kalın …